De juiste mi (E) snaar: waar zitten de verschillen?

Mi (E) snaren voor violen zijn er tegenwoordig in een waaier aan opties en omwindingen. Dat is niet onlogisch. De mi (E) snaar is altijd al een beetje de vreemde eend in de bijt geweest. Aan de ene kant wil je voldoende projectie hebben, maar aan de andere kant is het ook typisch een snaar die boven de andere uitkomt en snel te schel kan klinken.

Bovendien loont het om te experimenteren met verschillende soorten mi (E) snaren: een andere mi (E) snaar kan een invloed hebben op je hele instrument, omdat het de spanningsbalans kan verleggen naar de lagere snaren, of net omgekeerd.

Experimenteren kan door rekening te houden met volgende mogelijkheden:

• De kern van de snaar: metaal of darm
• De omwinding
• De spanning/dikte

Verschillende kernen

Mi (E) snaren worden tegenwoordig bijna altijd met een metalen kern gemaakt. Vroeger gebruikten men echter enkel darmsnaren, en ook vandaag blijft dat nog een optie die je niet over het hoofd mag zien. Al is het niet meer courant om voor een darmen mi (E) snaar te opteren. Doe je dat wel, combineer ze dan enkel met andere (al dan niet omwonden, moderne) darmsnaren zoals Pirastro Eudoxa, Oliv, Gold of Passione. Houd er ook rekening mee dat deze snaren met een darmknoop komen, in plaats van de gebruikelijke lus of kogel.

Een darmen mi (E) snaar zal niet omwonden zijn, omdat ze anders te dik wordt. Je speelt dus op een onomwonden, naakte darmsnaar in dat geval. Het voordeel van een darmsnaar is dat deze heel rijk in boventonen is en warm klinkt. Ze hebben als nadeel echter dat ze een beperkte levensduur hebben, snel ontstemmen, en minder projecteren dan snaren met een metalen kern.

Een populair voorbeeld van een naakte darmsnaar is de Pirastro Chorda reeks.

Verschillende omwindingen

Stalen mi (E) snaren komen in twee opties:

• Onomwonden;
• Geplateerd of omwonden met tin/zilverstaal, aluminium, goud, platinum, chroomstaal en titanium.

Onomwonden snaren

Onomwonden snaren worden ook wel aangeduid met plain steel, carbon steel (carbonstaal) of stainless steel (roestvrij staal). Het zijn de meest "eenvoudige" snaren, maar er zit wel degelijk verschil in kwaliteit tussen de merken en types. Dat heeft voornamelijk te maken met de kwaliteit van het staal.

Onomwonden staalsnaren hebben als voordeel dat ze vaak erg goedkoop zijn, gemakkelijk aanspreken en een projecterende, volle klank hebben. Als nadeel kan het zijn dat ze té scherp of schel klinken en minder goed mixen met warmere synthetische snaren.

Populaire onomwonden mi (E) snaren zijn de Pirastro Evah Pirazzi Gold, Lenzner/Optima Goldbrokat, William E. Hill, Westminster en de stalen Thomastik-Infeld Dominant variant.

Vertinde/zilverstaal snaren

Dit is zowat dé standaard om te mixen met synthetische snaren. De kern bestaat uit solide staal, maar is vertind om meer klankkleuren mogelijk te maken.

Vertinde snaren hebben als voordeel dat ze een complexere klank kunnen bieden, toch nog goed aanspreekbaar zijn en bovendien goedkoop blijven. Hun levensduur is doorgaans echter wat minder lang.

Er zijn heel wat populaire vertinde mi (E) snaren. De vaakst gebruikte zijn Pirastro Gold, Pirastro Evah Pirazzi, Pirastro Passione (Solo), Thomastik-Infeld Vision (Solo) en D'Addario Helicore.

Vergulden snaren

Goud! Dan moet wel goed zijn, toch? Vergulde snaren zorgen ervoor dat de snaar zwaarder en iets dikker wordt. Dat zorgt er voor dat ze minder scherp klinkt dan andere soorten mi (E) snaren.

De voordelen van vergulde snaren zijn dus de warmere klank met rijke boventonen. Ze hebben echter ook enkele nadelen: ze zijn relatief duur, gaan niet bijzonder lang mee en zijn nogal gevoelig voor fluiten bij het spelen van een open snaar.

De meest gekende vergulden mi (E) snaren vind je terug bij Pirastro Obligato, Pirastro Evah Pirazzi, Pirastro Oliv, Larsen Original en Thomastik-Infeld Peter Infeld.

Platinum snaren

Platinum, nog beter dan goud? Misschien wel, afhankelijk van jouw instrument. Ze liggen in dezelfde lijn als de vergulden snaren, maar gaan nog een stapje verder.

De voordelen zijn dus dat ze een nóg complexere, rijkere klank bieden dan goud omwonden snaren. Maar als nadeel zijn ze wel érg duur (de duurste mi (E) snaren), hebben een beperkte levensduur (klankkwaliteit kan snel afnemen) en ze zijn onderhevig aan fluiten.

De populairste platinum mi (E) snaren zijn Pirastro Evah Pirazzi, Pirastro Perpetual en Thomastik-Infeld Peter Infeld.

Titanium snaren

Titanium geplateerde snaren mag je doorgaans zien als een upgrade ten opzichte van vertinde/zilverstaal snaren. Ze bieden een projecterende, volle klank, maar hebben als extra voordeel dat ze minder zweetgevoelig zijn, en daardoor een langere levensduur hebben. Ze laten ook een iets complexere klank toe met meer dynamische mogelijkheden. Als nadeel krijg je dan wel dat ze iets duurder zijn.

De meest populaire titanium geplateerde snaren vind je terug bij Thomastik-Infeld Vision Titanium Solo en Orchestra.

Aluminium omwonden snaren

Aluminium omwonden snaren hebben een solide metaalkern, maar zijn volledig omwonden met aluminiumdraad. Daardoor zijn ze zwaarder en dikker dan hun niet-onomwonden of geplateerde broertjes. Als voordelen krijg je voornamelijk dat ze hierdoor nauwelijks kunnen fluiten en een warmere, meer donkere klank bieden. Nadelig kan de levensduur zijn, ook al zijn ze iets prijziger: aluminium is gevoelig voor zweet. Omdat ze zwaarder zijn, zijn ze ook iets moeilijker om aan te spreken.

De veruit populairste aluminium omwonden mi (E) snaar is de standaard snaar uit de Thomastik-Infeld Dominant set. Verder ook interessant zijn de D'Addario Kaplan Non-Whistling mi (E) snaar, of de Pirastro Eudoxa en Pirastro Tonica.

Chroomstaal omwonden snaren

Tot slot zijn er ook nog de chroomstaal omwonden mi (E) snaren. Ze volgen de lijn van de aluminium omwonden snaren, maar hebben als extra voordeel dat ze veel minder gevoelig zijn voor zweet. De nadelen zijn eveneens grotendeels dezelfde als aluminium omwonden varianten, alleen zijn ze doorgaans nog een tikkeltje duurder.

De bekendste chroomstaal omwonden mi (E) snaar is de Pirastro No. 1.

Verschillende spanningen

Naast de materialen verschillen alle snaren ook in spanning. Tussen sets onderling kunnen al grote verschillen zitten. Zo zijn Larsen vioolsnaren typisch lager in spanning dan bijvoorbeeld Pirastro Evah Pirazzi snaren, die tot de snaren met hoogste spanning behoren. Maar ook binnen sets (en mi (E) snaren) zelf heb je vaak de keuze tussen een lage, medium of hoge spanning.

De leidraad bij het kiezen tussen spanningen is de volgende:

• Standaard spanning (medium, normal, mittel...): dit is de meest gebruikte spanning omdat de fabrikant deze spanning als standaard heeft genomen die voor de meeste instrumenten goed werkt. Als je niet zeker bent welke spanning je nodig hebt, neem dan steeds in eerste instantie medium spanning. Het heeft pas zin om bij duidelijke problemen of nadelen naar een andere spanning over te stappen.
• Sterke spanning (high, heavy, stark, thick...): snaren met een sterke spanning zijn iets dikker dan hun broers met standaard spanning. Omdat ze dikker zijn, moeten ze harder opgespannen worden om dezelfde toonhoogte te bereiken, vandaar de verwijzing naar de sterkere spanning. Een snaar met sterke spanning zal in de meeste omstandigheden resulteren in meer volume (maar pas op: ze kan ook je instrument "toeknijpen"!), maar ook minder respons omdat een dikkere snaar moeilijker is om aan te spreken. Herken je deze situatie, dan is jouw instrument dus beter af met een snaar met lagere spanning.
• Lichte spanning (low, light, leicht, thin...): snaren met een lichte spanning zijn een tikkeltje dunner dan snaren met standaard spanning. Dunnere snaren moeten minder strak opgespannen worden om hun toonhoogte te bereiken en hebben dus een lagere spanning. De dunnere spanning wordt vooral gebruikt om een meer heldere/open klank te bekomen die weliswaar iets minder volume heeft. De lage spanning komt ook de aanspreekbaarheid/respons van de snaar ten goede. Een te schelle klank of een overgevoelig reagerende snaren wijzen op een te lage spanning; gebruik in dat geval een snaar met een standaard of sterke spanning.